آشنایی با انواع مترجمان

مترجم کیست ؟

مترجمان مهارت های زبانی و نوشتاری عالی دارند و به تمام زمینه های تکنیکی علاقه مند هستند. آنها در عین کنجکاو بودن بسیار صبور و منظم هستند. توجه و تمرکز آنان بر فناوری اطلاعات بوده و در معاشرت با دیگران خوش برخورد هستند. همچنین، در صورت امکان یک یا چند زمینه تخصصی را به نظم در می آورند. در ادامه از دیدگاه دنیل گودک به بررسی انواع مترجم می پردازیم:

۱٫مترجمان حقوق بگیر

این افراد مطابق نظر کارفرمایشان  لزوماً به ترجمه نمی پردازند. آنها ممکن است مترجمان “مستقر” باشند. یا بعنوان مدیران پروژه ی ترجمه برای ترجمه هایی که به آنها واگذار شده یا به عنوان مترجمان “راه دور” یا “پشتیبان” کار کنند.

۲٫مترجمان آزاد

مترجمان آزاد یا مترحمان به اصطلاح “مستقل” خود اشتغال به حساب می آیند. یعنی از لحاظ حقوقی به مشتریان یا عرضه کنندگان کار “وابسته” نیستند. آنان یا برای مشتری “مستقیم” (پرداخت مستقیم مبلغ ترجمه) یا برای نمایندگی ها (یا شرکتهای دلالی) کار می کنند.

از مترجمان آزاد انتظار می رود که مالیاتهای اجباری، هزینه ها یا سهم تأمین اجتماعی را بپردازند. این مالیات ها شامل مالیاتهای داخلی، مالیات بردرآمد، مالیات بنگاه، بیمه ی درمانی، تمهیدات مستمری دولتی و شغلی و … می شود.

۳٫مترجمانی که برای شرکتهای نشر کار می کنند

در واقع، هر مترجمی می تواند برای شرکت نشر کار کند. این گروه در مقوله ی خاصی طبقه بندی می شوند. چرا که در اکثر کشورها، ترجمه ای که برای شرکتهای نشر انجام می شود، از لحاظ پرداخت و مالیات و سهم مترجم، شرایط خاص و مشخصی دارد. لذا در تعداد قابل توجهی از کشورها، ناشران به مترجمین بیعانه ای پرداخت می کنند. این بیعانه حق التألیف آنها را بسته به میزان فروش و مالیات و میزان سهم مشابه با مؤلفان، تضمین می کند.

۴٫ مترجمان قانون شکن

هر فردی که به کار ترجمه با مبنای تجاری می پردازد، بدون آنکه سهم الزامی یا مالیاتهای آنرا بپردازد، “قانون شکن” شمرده می شود. در بسیاری از کشورها، درصد قابل توجهی از تمامی ترجمه ها توسط مترجمان غیرقانونی انجام می شود. آنها هیچ مالیات یا سهمی از درآمد خود را نمی پردازند.

۵٫مترجمان “نامرئی”

در بسیاری از شرکتها، افرادی که کارهای ترجمه را انجام می دهند ممکن است تعاریف شغلی متعددی داشته باشند. حتی زمانی که مترجمان با صلاحیتی باشند، صرفاً بخاطر اینکه شرکت ترجمه را به عنوان مهارت تخصصی مجزا به رسمیت نمی شناسد. لذا، این امر منجر به ناامیدی شدید افراد مربوطه می شود چرا که حس می کنند صلاحیتها و کارشان به میزانی که ارزش دارد، به رسمیت شناخته نمی شود. حسی که معمولاً به واسطه ی سهو در پرداخت ماهانه ی آنها تقویت می شود.

۶٫ مترجمینی که ترجمه شغل دوم آنهاست

مترجمی که ترجمه “شغل دوم” اوست در یک حرفه ی تخصصی دیگر مشغول به کار است و به عنوان مترجم نیز کار می کند. تعداد مترجمینی که ترجمه “شغل دوم” آنهاست، از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. تعداد آنها بستگی زیادی به ملیت یا سیستم بومی مالیاتی، سهم های الزامی و هر آن چیزی دارد که به فرد امکان داشتن دو شغل یا بیشتر را می دهد.

۷٫مترجمان نیمه وقت

مترجم نیمه وقت کسی است که شغل اصلی او ترجمه است اما در این حرفه به صورت تمام وقت کار نمی کند.

۸٫مترجمین دوره ای

مترجمین “دوره ای” کسانی هستند که به ترجمه به عنوان منبع معاش خود وابسته نبوده و ترجمه را به صورت تصادفی و نامنظم انجام می دهند. لذا اگر دقت نظر به خرج دهیم، نمی توان آنها را مترجمین حرفه ای فرض کرد.

۹٫مترجمین راه دور

مترجمین “راه دور”، فی نفسه مقوله ی جدائی را تشکیل نمی دهند. آنان مترجمین حقوق بگیری هستند که در محل ساختمان کارفرما کار نمی کنند. تمامی مترجمان آزاد، بنا به این تعریف، مترجمان “راه دور” محسوب شده مگر آنکه در ساختمان مشتری برای دوره ی انجام کار خاصی، مشغول به کار شوند.

در تلگرام نیز ما را دنبال کنید

  دپارتمان تحقیق و ترجمه- اخبار و مقالات علمی

جهت سفارش ترجمه مقاله و کتاب اینجا کلیک کنید