ترجمه رسمی و حقوقی

دشواری در ترجمه متون حقوقی

ترجمه رسمی و حقوقی: تفاوت های نظام های قانون عرف و قانون مدنی و نتیجه تفاوت های زبان مورد استفاده در دو نظام ترجمه حقوقی تاثیر می گذارد. گوناگونی حوزه تفاوت های زبانشناسی یکی از چالش برانگیزترین جنبه هایی است که مترجم حقوقی بدون در نظر گرفتن زبان حقوقی مورد نظر روبه رو می کند. این مسئله، منشاء اصلی دشواری در ترجمه است.

تفاوت های فرهنگی:

منشا دیگر دشواری در ترجمه حقوقی، تفاوت های فرهنگی است. زبان و فرهنگ یا موقعیت های اجتماعی بسیار مرتبط و متکی به یکدیگر هستند. هالیدی فرهنگ را به عنوان «نظام نشانه» و «نظام معانی» یا اطلاعاتی که در رفتار بالقوه اعضا رمز گذاری شده، تعریف کرده است. اسنل هورنبی استدلال می کند که در ترجمه نباید به زبان به عنوان پدیده ای مجزا و معلق در خلاء نگاه شود، بلکه باید به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ و این که متن در شرایط خاص جای گرفته است که خود را به زمینه ی اجتماعی فرهنگی مشروط می کند، نگاه شود. همانطور که توسط اسنل هورنبی (۴۲:۱۹۸۸) مطرح شد، مفهوم فرهنگ به عنوان کلیتی از دانش، مهارت و آگاهی نسبت به رویکردی جامع در ترجمه بنیادی است که رویکردی پذیرفته شده در این بررسی است.

در این ارتباط، فرهنگ حقوقی:

به معنای آن دسته از «نگرش های خاص تاریخی در مورد ماهیت قانون و ساختار مناسب و عملکرد نظام حقوقی است که در جامعه به طور وسیع وجود دارند». قانون تجلی فرهنگ است و از طریق زبان حقوقی بیان می شود. زبان حقوقی، مانند کاربرد زبانی دیگر، عملی اجتماعی است و در نتیجه متون حقوقی دربردارنده نقش چنین عملی یا زمینه ی سازمان دهی است (گودریچ ۲:۱۹۸۷). «هر کشوری زبان حقوقی خودش را دارد که نشان دهنده واقعیت اجتماعی نظم خاص قانونش است” .

مترجمان حقوقی یا رسمی زمانی که ترجمه ی قانون نوشته شده زبان مقصد را برای خواننده زبان مبدا دوباره خلق می کنند باید بر موانع فرهنگی بین جوامع مبدا و مقصد، غلبه کنند. وستون در این مورد می نویسد (۲۰۷:۱۹۸۳) مهمترین ویژگی جامع هر ترجمه حقوقی این است که به طور غیرعادی بخش زیادی از متن، فرهنگ خاص است. وجود فرهنگ ها و عرف های متفاوت حقوقی، علت اصلی این است که چرا زبان های حقوقی با یکدیگر متفاوت اند و همینطور باقی می مانند.  همچنین، علت این است که چرا زبان حقوقی در هر ترتیب حقوقی ملی مشابه با زبان عادی نیست و نخواهد بود.

معادل حقوقی ترجمه:

 امکان و عدم امکان

با توجه به پیچیدگی و دشواری ترجمه رسمی و حقوقی، ممکن است فردی بپرسد که آیا قانون ترجمه شدنی است و آیا می توان به معادل های صحیحی در ترجمه حقوقی دست پیدا کرد.

اگر کسی معتقد است که هیچ دو عصر تاریخی، هیچ دو طبقه اجتماعی و هیچ دو محل خاصی از لغات و نحو استفاده نمی کند تا دقیقا بر همان چیزها دلالت کند و پیام های مشابهی از ارزیابی یا نتایج را ارسال کند (استینر ۴۷:۱۹۹۸)، سپس ممکن است فردی بپرسد آیا تلاش ترجمه برای دستیابی به معادل، واقعا مناسب است. حقیقت است که رویارویی عمده و مکرر دشواری در ترجمه ی حقوقی، ترجمه ی مفاهیم حقوقی خارجی است.

اغلب اینطور ادعا می شده است که  مفاهیم حقوقی خارجی یا عدم وجود آن در نظام مقصد، غیر قابل ترجمه هستند (سارکویک۲۳۳:۱۹۹۷). به طور مثال، عده ای بر این باورند که هیچ لغت چینی برای بیان معنی کامل مفاهیم قانون عرف یافت نمی شود و از این رو، قانون عرف، قابل ترجمه به زبان چینی نیست. برخی مخالفت کرده اند که به دلیل شکاف های ادراکی بین قوانین انگلیسی و چینی دشواری های ذاتی در ترجمه اصطلاحات قانون عرف به زبان چینی، بر طرف نشدنی است. اما آیا چنین ادعاهایی صحیح هستند یا اغراق آمیز؟

(برگرفته از کتاب Translating Law-Deborah Cao صفحات ۲۳ الی ۳۰)

در تلگرام نیز ما را دنبال کنید

جهت سفارش ترجمه رسمی اینجا کلیک کنید