ترجمه شفاهی فارسی به انگلیسی

ترجمه شفاهی فارسی به انگلیسی

به طور کلی می توان گفت که برگردان مفاهیم گفتاری و نوشتاری از یک زبان به زبان دیگر را که هدف از آن ایجاد پلی ارتباطی میان دو فرهنگ و دو زبان مختلف است را ترجمه می نامند .در یک جمله باید گفت:” علم ترجمه جزء لاینفک سایر علوم است و چه بسا در درک دستاوردهای سایر علوم در دنیای کنونی نقشی بسزائی دارد که این خود موجب گسترش علم به نقاط مختلف کره خاکی، از زبانی به زبان دیگر میگردد.

در ترجمه از فارسی به که کار بسیار سختی می باشد فاکتورهای مهمی دخیل هستند، اینجاست که فرد باید به زبان انگلیسی مسلط باشدتا زمانیکه مترجم از اصطلاحاتی که برای رشته ای خاص استفاده می شود اطلاعات کافی نداشته باشد، ترجمه ای در خور و شایسته نمی تواند ارائه دهد.

به طور کل انواع ترجمه را می توان به دو دسته اصلی تقسیم بندی نمود:

۱-  ترجمه موضوعی

این نوع ترجمه مستلزم حذف یکسری اصطلاحات فنی است که موجب از دست رفتن بخش مهمی از اطلاعات موضوع خواهد شد.

۲- ترجمه  لفظ به لفظ

ممکن است ترجمه لفظ به لفظ موجب سردرگمی و خستگی خواننده مطلب شود. زیرا که در برخی موارد نمی توان جایگزین کاملا” مناسب با اصطلاح ادبی ارائه شده را در زبان مقصد یافت

 به درستی نمی توان گفت که در چه جور متنی می توان از ترجمه موضوعی و یا در چه مطلبی می توان از شیوه لفظ به لفظ استفاده کرد

غنا و انعطاف پذیری بی حد و حصر زبان فارسی، هم در گفتار و هم در نوشتار، تاکنون اجازه پیشرفت در استفاده از ترجمه ماشینی در زبان فارسی را نداده است و باعث شده است که تلاش ها در زمینه ترجمه شفاهی هنوز در ابتدای راه خود باشد. این را هم باید اضافه کرد که شور و احساس و قریحه هنری مترجم در کاربرد کلمات زیبا و عبارت های دلنشین  می تواند بر تأثیر گذاری کلام در هنگام ترجمه، اثری عمیق داشته باشد که این کار در برگردان های ماشینی تمام وکمال صورت نخواهد گرفت.

مترجم برای موفقیت در ترجمه همزمان، به آمادگی ها و ابزارهایی نیازمند است که به طور خلاصه در زیر به آنها اشاره میشود

1. تسلط بر زبان مادری

2. تسلط بر زبان دوم

3. تقویت آگاهی های عمومی و قوای شنیداری از طریق گوش دادن مکرر اخبار و رسانه ها

4. تقویت فن بیان و کاربردهای زبان فارسی

5. اهمیت به نقش زمان

6. یادداشت برداری و خلاصه نویسی نکات اصلی گوینده و مخاطب

7. امانت داری

8. عدم مداخله

9. رفتار مناسب

10. فراگیری مسائل تخصصی و زبانی