ترجمه:ماهیت اصولی و فنی زبان رسمی

ماهیت اصولی زبان حقوقی

ماهیت زبان حقوقی: متفکرین حقوقی بر این عقیده اند که زبان حقوقی زبانی اصولی است که نیازمند ترجمه تخصصی دارد. با آفرینش اصول، تولید اصول و بیان اصول مرتبط است. این بدین معنا است که زبان استفاده شده از قانون یا منابع حقوقی به طور گسترده ای تجویزی هستند.

زبان اصولی از این حقیقت مستناد می شود که قانون، کاربردی اساسی در جامعه، هدایت رفتار انسانی و تنظیم روابط انسانی دارد. قانون از بسیاری انواع دیگر از موسسات انسانی تمیز داده می شود. قانون دربر دارنده ایده آل ها و استانداردهایی است که مردم دارند و در جستجوی آن هستند تا مفاهیمی مثل تساوی حقوق، عدالت حقوق، آزادی، حمایت برابر و رفاه عمومی را دریابند، چرا که دربر گیرنده قانون هستند (جنکینس ۱۹۸۰:۹۸).

به عبارت دیگر، قانون، حضوری اصولی دارد که از آرمان ها و قواعد مورد احترام مردم، اهداف و آرزوهایی که به دنبالشان هستند و تصوراتی که دارند، سرچشمه می گیرند (جنکینس ۱۹۸۰: ۱۰۳). این ها اهداف وجودی قانون را تشکیل می دهند. بنابراین، قانون به شکل مجموعه ای از دستوراتی که شکل امری دارند و مقدمات روابط، رویه ها و الگوهای رفتاری مورد تابعیت در جامعه را تعریف و تاکید می کند، وجود دارد (جنکینس ۱۹۸۰: ۹۸).

در نتیجه، زبان مورد استفاده در قانون برای رسیدن به هدفش غالبا تجویزی، مستقیم و دستوری است.

قوانین به زبان کاربری نوشته می شوند تا نه تنها دانش و اطلاعات را بیان یا منتقل کنند، بلکه رفتار مردم را هدایت کرده، بر آن تاثیر می گذارد و اصلاح می کند؛ چه به شکل مصوبه ای قانونی باشد، چه اعلامیه ای رسمی قضایی و یا یک قرارداد باشد. همچون که مالی نوشته است (مالی ۱۹۹۴ : ۱۱):

«در تمامی جوامع، قوانین تنظیم و تفسیر شده اند و مورد اجرا قرار گرفته اند . . . و بخش مهم تر این فرایندهای حقوقی متفاوت، اولین بار توسط زبان روشن می گردد. زبان، واسطه پروسه و محصولی در عرصه های متفاوت قانون است که متون حقوقی، چه مکتوب و چه شفاهی، در طی تنظیم رفتار اجتماعی به وجود می آیند . »

به طور خلاصه، زبان قانون، زبانی اصولی است. کاربرد عمده آن این است که رفتار مردم در جامعه را هدایت کند و مقتدرانه هنجارهای حقوقی را جا بیندازد.

ماهیت فنی زبان حقوقی

زبان حقوقی زبانی فنی است و ترجمه حقوقی ترجمه ای فنی است که مشتمل بر متونی با زبان خاص است بدین معنی که متن آنها به ال. ال. پی (زبان برای اهداف حقوقی) نوشته شده است. اما در واقع، مباحثی درباره ماهیت زبان حقوقی وجود دارد که آیا زبان حقوقی واقعا وجود دارد یا آیا آن زبانی فنی است.

با توجه به ماهیت زبان حقوقی، دو جایگاه اصلی وجود دارد. یک دیدگاه به این مسله می پردازد که زبان حقوقی زبان فنی است در حالیکه دیدگاه مقابل می گوید هیچ زبان حقوقی ای وجود ندارد و حتی اگر وجود داشته باشد، قسمتی از زبان معمولی به شمار می رود. برای دیدگاه آخر سوالاتی مطرح می شود مبنی بر این که آیا از نظر علمی صحیح است که درباره زبان حقوق سخن بگوییم. طبق این نظر، هیچ زبان قانونی ای وجود ندارد.

زبان حقوقی چیزی بیش از شکل تخصصی زبان معمولی نیست. آن نوعی استفاده ی زبان معمولی برای اهداف خاصی است و در این مورد اهداف حقوقی است. به بیان دیگر بسیاری بر این باورند که زبان حقوقی نوعی زبان فنی قابل شناسایی است. آنها «اعتبار تخصیص» زبان حقوقی را می پذیرند. عده ای حتی در این باره بحث می کنند که آن زبانی مجزا، زبانی فرعی یا لهجه ای اجتماعی است.

(برگرفته از کتاب Translating Law-Deborah Cao صفحات ۲۰ الی ۲۲)

در تلگرام نیز ما را دنبال کنید

جهت سفارش ترجمه رسمی اینجا کلیک کنید